مدیریت صنعتی

اطلاعات تولید و تجارت چای ایران در سال 1400تهیه کننده: مهران مهدی زاده- تحلیلگر تجارت خارجی چای و مشاور بازرگانی مدیر اجرایی سندیکای کارخانجات چای شمالنمایه شده در وبسایت رسمی سازمان چای کشورلینک نمایه اینفوگراف در لینکداینموضوعات مرتبط: اخبار = News ، اطلاع رسانی = Noticesبرچسب‌ها: اینفوگراف , مهران مهدی زاده , سازمان چای کشور , حبیب جهانساز مدیریت صنعتی...

پنج فناوری دارای بیشترین ارزش در آینده از نگاه مؤسسه گارتنر:1-نرم افزار هوش مصنوعی چت بات (Chat Bot) و تحلیل محتوای ویدیویی (Video Content Analytics) 2- تحلیل دیجیتال (Digital Analytics) 3- ابزارهای کمکی تعاملی (Interaction Assistance Tools) 4-ماشین های هوشمند یادگیرنده یا یادگیری ماشین (Machine Leaing) 4-تحلیل احساسات (Sentiment Analysis)Source: 2021 Gartner Technology Roadmap Survey Website: Gartner.com Gartnerترجمه شده توسط: مهران مهدی زادهMehran Mehdizade #technology #digital #content #machineleaing #analytics #analyticsموضوعات مرتبط: اخبار = News ، اطلاع رسانی = Noticesبرچسب‌ها: مهران مهدی زاده , مؤسسه گارتنر , mehrann mehdizade , gartner مدیریت صنعتی...

مقدمهقیمت‌گذاری دستوری مربوط به ایران نبوده و تلاش برای برنامه‌ریزی تولید کل اقتصاد و تعیین حاشیه سود برای کل صنایع نخستین بار به ذهن سیاستگذار ایرانی نرسیده است. پیش از این بسیاری از کشورها مانند ونزوئلا، هند، شوروی سابق و اخیرا ترکیه نیز این مسیر را آزموده‌اند.مثال:یکی از مثال‌های بارز در زمینه هدف‌گذاری قیمتی و برنامه‌ریزی تولید سراسری، تولید کفش در شوروی سابق بوده است که در آن سهمیه مواد اولیه کفش، قیمت‌گذاری و میزان تولید با نهاد برنامه‌ریز ملی این کشور (Gosplan) بوده است. هدف از این کار تخصیص بهینه مواد اولیه به کارخانه‌های کفش‌سازی، کاهش ضایعات و کنترل قیمت کفش برای همگان بوده است. به‌طور مثال برای یک کارخانه کفش برنامه‌ریزی تولید کفش انجام می‌شد و متناسب با آن مواد اولیه تخصیص پیدا می‌کرد. کارخانه نیز موظف بود مقدار مشخصی کفش را در قیمت مشخص به مصرف‌کنندگان بفروشد. این کار ابتدا بر اساس وزن انجام می‌شد و این امر منجر می‌شد که شرکت‌ها برای رسیدن به حد نصاب وزن کفش‌های سنگین‌تر تولید کنند و لذا تعداد کفش کافی در اقتصاد شوروی سابق تولید نمی‌شد.برنامه‌ریزان دولتی به یک شرکت دولتی برنامه می‌دادند که باید مثلاً در یک بازه زمانی مشخص، پنج هزار کیلو کفش تولید کند. نتیجه این بود که تولیدکننده کفش‌های سنگین تولید می‌کرد تا سریع‌تر و با تولید تعداد کفش کمتر به هدف برسد. از آنجا که بازاری وجود نداشت که تولیدکننده بتواند از سلیقه مشتری آگاه شود، این شرکت که باید به صورت دستوری و به میزان تعیین‌شده کفش تولید می‌کرد، ترجیح می‌داد فقط پوتین و اقلام مشابه تولید کند اما همه مردم که پوتین نمی‌پوشیدند.سپس این برنامه‌ریزی بر اساس جفت کفش انجام شد که این‌بار منجر به تولید کفش‌های کوچک سایز مدیریت صنعتی...